Η Παγκόσμια Μέρα Νερού, που εορτάζεται στις 22 Μαρτίου κάθε χρόνο, δυστυχώς επισκιάζεται φέτος από νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, που εισάγουν μεθοδεύσεις αντιμετώπισης του νερού σαν εμπορικό προϊόν: «Όμως, το νερό στην Ελλάδα δεν είναι εμπορικό προϊόν και δεν πωλείται, αλλά παρέχεται με μερική ανάκτηση του κόστους του. Επομένως, στη χώρα μας οι υπηρεσίες υδροδότησης δεν αποτελούν μονοπώλιο». Το νερό, ως περιβαλλοντικό αγαθό, ως ένας περιορισμένος φυσικός πόρος (ή φυσικός πόρος σε ανεπάρκεια), και ταυτόχρονα εξαιτίας του κοινωνικού χαρακτήρα του που ως πόσιμο πρέπει να είναι προσβάσιμο σε όλους, δεν πρέπει και δεν μπορεί να ακολουθεί τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς.

Μέσα σε αυτό το πνεύμα, ο Δήμος Ναυπλιέων και η ΔΕΥΑΝ καταβάλει άοκνες προσπάθειες για την εξασφάλιση πόσιμου και ποιοτικού νερού, για τη συλλογή και επεξεργασία των ακαθάρτων, στο σύνολο της γεωγραφικής αρμοδιότητάς της.

Ποια εμπόδια, όμως, υπάρχουν και ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζονται στην απρόσκοπτη παροχή νερού; Το μεγαλύτερο πρόβλημα, σε παγκόσμιο επίπεδο, το οποίο ο ίδιος ο άνθρωπος δημιούργησε, αποτελεί η κλιματική αλλαγή, η οποία αλυσιδωτά επιφέρει τεράστια προβλήματα και ιδιαίτερα στο νερό. Σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία που αντιμετωπίζει ο πλανήτης, η συλλογική προσπάθεια και η ηθική ευαισθησία προς τον πλησίον μας θα δώσει το συγκριτικό πλεονέκτημα στην αντιμετώπιση της έλλειψης τού φυσικού αυτού πόρου.

Το κλίμα αλλάζει και θα συνεχίσει να αλλάζει, επηρεάζοντας όλες τις κοινωνίες. Συγκεκριμένα, η Έκθεση για την Παγκόσμια Ανάπτυξη του Νερού του ΟΗΕ, για το έτος 2020, επικεντρώνεται στις προκλήσεις, τις ευκαιρίες και τις πιθανές αντιδράσεις της παγκόσμιας κοινότητας στην αλλαγή του κλίματος. Επισημαίνει δε, ότι το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής, μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσω της βελτίωσης της διαχείρισης των υδάτων. Τα κράτη θα πρέπει να στοχεύσουν στη βελτίωση της παροχής υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης και στην καταπολέμηση τόσο των αιτιών όσο και των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα, αναφορικά, με την ύδρευση και αποχέτευση, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων υψηλού επιπέδου που αφορούν στις κλιματικές αλλαγές. Τα ανθρώπινα δικαιώματα για ύδρευση και αποχέτευση αναγνωρίζονται ρητά από τον ΟΗΕ.

Το 90% των φυσικών καταστροφών σχετίζονται με το νερό και γίνονται δυστυχώς ολοένα πιο συχνές και έντονες. Η βελτιωμένη διαχείριση των υδάτων δημιουργεί ευκαιρίες για προσαρμογές του κλίματος και μετριασμό των επιπτώσεων. Αυτό δεν αποτελεί απλώς μια καλή ιδέα αλλά είναι μια αναγκαιότητα.